De bruiloft

Ronald en Alinda gaan trouwen op 10 september 2010
Om 13:00 uur in de hal van het stadhuis
Grote Kerkhof 4 te Deventer

Het verhaal van de ring

De jongen had alles goed voorbereid, 2 dagen voordat ze naar Parijs gingen had hij in Deventer al ringen gekocht, maar helaas was zijn eigen maat uitverkocht. Omdat hij koude handen had op dat moment paste een maatje kleiner ook. Die smeerden ze hem dus ook aan, ze zeiden: "pas hem van de week nog een keer en als hij toch niet past kan je hem altijd ruilen". 's Avonds thuis probeerde hij de ring natuurlijk even toen Alinda naar het zwembad was, kreeg hij hem toch niet meer af...gelukkig deden koud water en een beetje zeep wonderen. De volgende dag is de jongen vanuit zijn werk nog even snel teruggegaan naar de zaak waar hij de ringen gekocht had. Het was ruim voor zessen toen hij voor de deur stond, maar de winkel bleek al om half 6 gesloten te zijn... Dus de jongen moest een dag later met de te kleine ring naar Parijs.... Na het aanzoek op de Eiffeltoren heeft hij de ring natuurlijk toch geprobeerd om te doen....ging moeilijk, maar toch doorduwen....dom dom dom en hij kreeg hem dus niet meer af. Hij dacht: ik moet zo snel mogelijk de Eiffeltoren af en de kou in. Na een tijdje wandelen door de snijdende wind kreeg hij hem nog steeds niet af. De vinger begon aardig dik en pijnlijk te worden van die pogingen... Een uurtje later bij de Notre Dame stond een fonteintje met ijskoud grondwater. Ook toen kreeg hij de ring na een tijdje koelen niet af. Voorbijgangers keken wel vreemd en dachten waarschijnlijk: wat is die aan het doen. Vervolgens is de jongen allerlei kleine eettentjes ingelopen op zoek naar een toilet met zeep, maar zonder succes. Uiteindelijk was daar de redder in nood: de Mac Donalds! Met een dikke laag zeep kreeg hij de ring met veel pijn en moeite af. De jongen was natuurlijk ontzettend blij en opgelucht, totdat hij merkte dat de kraan het niet deed... Hij zag maar 1 oplossing, hij moest met zijn ingezeepte handen naar het damestoilet, waar een stuk of 10 vrouwen in de rij stonden te wachten. Met zijn perfecte Engels (dere is no wotter dere) begrepen ze gelukkig dat hij alleen maar even zijn handen wilde wassen. Bij terugkomst in Deventer mocht hij de ring niet meer ruilen voor een maat groter omdat hij een dag te laat was en omdat hij hem gedragen had....was zijn eigen schuld zeiden ze had hij maar een maat groter moeten kopen. Dat die maat uitverkocht was, was onzin zeiden ze, ze hebben altijd alle maten op voorraad. Het meisje heeft dat mokkel zowat over de balie getrokken van woede. Uiteindelijk checkte ze hun eigen voorraad en kwamen tot de conclusie dat die ring echt niet meer op voorraad was. Na een grondige inspectie van de ring op eventuele beschadigingen bestelde ze toch nog een maat groter.